Prvo naselje na mestu današnjeg Zemuna potiče još iz mlađeg kamenog doba. Jedno je od najstarijih naselja u svetu, u istom vremenskom periodu nastalo kada i Beograd, koji je 3. ili 4. najstariji grad u Evropi. U doba Kelta i Rimljana, Zemun se zvao Taurunum. Osvajale su ga mnoge vojske, razarale i spaljivale poznate i nepoznate vojskovođe, bio je ekonomski uspešan, geostrateški bitan, industrijski razvijen, ali i grad koji je doživljavao propast i preživeo epidemiju kuge.
Nastao je na mestu gde se nalazi kula Gardoš, u doba neolita, kada je sagrađeno prvo utvrđeno naselje pre više od sedam hiljada godina. Ljudi tog vremena stanovali su u zemunicama - jamama. Prema ostacima materijalne kulture može se sigurno utvrditi da su prvi stanovnici Zemuna osnovali svoja naselja i u njima živeli u vremenu od oko 4500-3000 p.n.e. Poznato utvrđenje na Gardošu postojalo je i u vreme keltske dominacije ovom regijom od 3. p.n.e. - 1. veka n.e. i upravo od njih potiče prvi poznati naziv grada - Taurunum. Zanimljivo je da naziv Taurunm opstaje tokom celog perioda rimske vladavine i razvija se kao antički grad.
Kasnije je pretvoren u trgovački centar, a od sredine XIX veka postaje zanatski i industrijski grad. Godine 1945. Zemun je kao opština pripojen Beogradu. Zemunska tvrđava sa ostacima iz XV veka nalazi se na brdu Gardoš, zajedno sa Milenijumskim spomenikom, kulom koju su Mađari podigli 1896. godine kako bi obeležili svoje hiljadugodišnje prisustvo na prostorima Panonije.
Sačuvana stara zdanja i spomenici svedoče o istoriji grada i načinu života: Kuća Dimitrija Davidovića, novinara i diplomate, Spirtina kuća u kojoj se nalazi Zavičajni muzej Zemuna, Kuća sa sunčanim satom na fasadi koja pokazuje vreme, Ičkova kuća u kojoj je boravio Petar Ičko, srpski pregovarač sa Turskom, zgrada opštine Zemun i mnoge druge.
Krajem XIX veka formiran je i današnji gradski park, na mestu gde se nekada nalazio Kontumac, karantin za putnike i robu koja je dolazila Dunavom. U parku su iz tog doba ostale dve barokne crkve, rimokatolička i pravoslavna, a odmah po pretvaranju prostora u zelenu površinu podignute su i dve monumentalne građevine - zgrada Velike realke, danas Zemunske gimnazije i Devojačka škola.
U Zemunu se nalazi Hram prenosa moštiju Svetog oca Nikolaja - Nikolajevska crkva, jedna od najstarijih u Beogradu. Zemun je i čuvar sledećih objekata: Franjevački samostan, bivša Jevrejska sinagoga, Hram rođenja Presvete Bogorodice, Hram Svetog Dimitrija poznat pod imenom Hariševa kapela, Župna crkva Blažene device Marije.
Dvadeseti vek doneo je Zemunu Srpski dom i Dečačku školu, zgrade Poljoprivrednog fakulteta i Komande vazduhoplovstva, Kulturno-sportski centar "Pinki", zdanje "Madlenianum".
Pored vrednog istorijskog nasleđa, Zemun je poznat po boemskom i umetničkom duhu, kafanama i ribljim restoranima, uređenom keju na Dunavu sa zgradom Stare kapetanije, po sportovima na vodi. Zemun je poznat i po Festivalu monodrame i pantomime, Salonu karikature, a leti su aktuelne manifestacije "Leto na Gardošu" i "Leto na keju".
Veliko ratno ostrvo nalazi se na ušću Save u Dunav i najvažnija je zemunska zelena površina. Vojska postavlja pontonski most skoro svake godine, pa Zemunci na plaži Lido, biseru Zemuna, uživaju u odmoru i relaksaciji tokom letnjih dana.