Još 1983. je proglašeno za istorijsko i kulturno dobro od velikog značaja za Srbiju. "Udruženje kulturno značajnih grobalja Evrope" je uvrstilo Novo groblje u svoju listu 2004. Poslednja organizacija kojoj se pristupilo je "Evropska ruta grobalja". U njemu počiva stotine hiljada ljudi. Po uzoru na daleko veće metropole, poseta Novom groblju je autentična turistička tura koja omogućava direktan susret sa bogatom istorijom i kulturom srpskog naroda.
Knez Mihailo Obrenović je zbog razvoja Savamale naredio da se groblje odande prebaci u park Tašmajdan. Kada je počela izgradnja crkve Svetog Marka, usledila je nova selidba. Konačno, 1886. godine se uselilo na teritoriju koja mu i danas pripada. Od prvobitnih dva hektara, ubrzo je krenulo širenje te se danas prostire na preko trideset hektara.
Arkade i Aleja velikana su prva dva dela. Naknadno je projektovana Aleja zaslužnih građana za koju je zaslužan arhitekta Svetislav Ličina i ovaj deo groblja datira od 1965. U središnjem delu se nalazi crkva Svetog Nikole. Draginja i Stanojlo Petrović su finansirali njenu izgradnju 1893. i za njen izgled je bio zadužen arhitekta Svetozar Ivačković. Sve do otvaranja crkve u lokalnom naselju, ovo je bila jedina u ovom kraju. Iako je na groblju, služila je za venčanja, vašare i krštenja.
Pored "običnog" sveta, ovo je večna kuća gotovo svih ličnosti koji su za života zadužili ceo narod i ostavili neizbrisiv istorijski trag. Odvažni heroji, najveći srpski umovi, umetnici - svi počivaju ovde. Samo neki od njih su Jovan Cvijić, Ilija Milosavljević Kolarac, Milunka Savić, Ivo Andrić, Dimitrije Tucović, Živojin Mišić, vojvoda Putnik, Branislav Nušić, Miloš Crnjanski, Petar Kočić, Milan Kujundžić Aberdar, Stevan Mokranjac, Danilo Kiš, Pavle Vujisić, Velimir Bata Živojinović, Dragan Nikolić, Milena Dravić, Nebojša Glogovac i mnogi drugi, takvi na kakve će Srbija sačekati još ko zna koliko su odavde otišli na večni počinak.
Vojnička groblja u kojima su sahranjeni poginuli borci iz Balkanskih ratova, Prvog i Drugog svetskog rata se nalaze na Novom groblju. Ovde su i tela pripadnika ruske, francuske, italijanske, austrougarske, nemačke, engleske i bugarske vojske. Stanovnici Beograda, poginuli u surovim bombardovanjima 1941. i 1944. godine takođe počivaju na ovom groblju.
Spomenike i biste su izrađivali isključivo eminentni umetnici. Ukupno njih 130 je kreiralo preko 1.500 vajarskih dela zbog kojih se Novo groblje smatra najvećom kolekcijom umetnina pod otvorenim nebom.
Još 1983. je proglašeno za istorijsko i kulturno dobro od velikog značaja za Srbiju. "Udruženje kulturno značajnih grobalja Evrope" je uvrstilo Novo groblje u svoju listu 2004. Poslednja organizacija kojoj se pristupilo je "Evropska ruta grobalja". U njemu počiva stotine hiljada ljudi. Po uzoru na daleko veće metropole, poseta Novom groblju je autentična turistička tura koja omogućava direktan susret sa bogatom istorijom i kulturom srpskog naroda.
Knez Mihailo Obrenović je zbog razvoja Savamale naredio da se groblje odande prebaci u park Tašmajdan. Kada je počela izgradnja crkve Svetog Marka, usledila je nova selidba. Konačno, 1886. godine se uselilo na teritoriju koja mu i danas pripada. Od prvobitnih dva hektara, ubrzo je krenulo širenje te se danas prostire na preko trideset hektara.
Arkade i Aleja velikana su prva dva dela. Naknadno je projektovana Aleja zaslužnih građana za koju je zaslužan arhitekta Svetislav Ličina i ovaj deo groblja datira od 1965. U središnjem delu se nalazi crkva Svetog Nikole. Draginja i Stanojlo Petrović su finansirali njenu izgradnju 1893. i za njen izgled je bio zadužen arhitekta Svetozar Ivačković. Sve do otvaranja crkve u lokalnom naselju, ovo je bila jedina u ovom kraju. Iako je na groblju, služila je za venčanja, vašare i krštenja.
Pored "običnog" sveta, ovo je večna kuća gotovo svih ličnosti koji su za života zadužili ceo narod i ostavili neizbrisiv istorijski trag. Odvažni heroji, najveći srpski umovi, umetnici - svi počivaju ovde. Samo neki od njih su Jovan Cvijić, Ilija Milosavljević Kolarac, Milunka Savić, Ivo Andrić, Dimitrije Tucović, Živojin Mišić, vojvoda Putnik, Branislav Nušić, Miloš Crnjanski, Petar Kočić, Milan Kujundžić Aberdar, Stevan Mokranjac, Danilo Kiš, Pavle Vujisić, Velimir Bata Živojinović, Dragan Nikolić, Milena Dravić, Nebojša Glogovac i mnogi drugi, takvi na kakve će Srbija sačekati još ko zna koliko su odavde otišli na večni počinak.
Vojnička groblja u kojima su sahranjeni poginuli borci iz Balkanskih ratova, Prvog i Drugog svetskog rata se nalaze na Novom groblju. Ovde su i tela pripadnika ruske, francuske, italijanske, austrougarske, nemačke, engleske i bugarske vojske. Stanovnici Beograda, poginuli u surovim bombardovanjima 1941. i 1944. godine takođe počivaju na ovom groblju.
Spomenike i biste su izrađivali isključivo eminentni umetnici. Ukupno njih 130 je kreiralo preko 1.500 vajarskih dela zbog kojih se Novo groblje smatra najvećom kolekcijom umetnina pod otvorenim nebom.
