Zgrada Srpske Akademije Nauke i Umetnosti (SANU) izgrađena je u akademskom stilu, sa elementima "Art Nouveau", 1924. godine. Delo je Dragutina Đorđevića i Andre Stevanovića. U zgradi su smešteni SANU biblioteka - jedna od najbogatijih biblioteka u Beogradu, Sanu arhiv - koji sadrži obimne materijale istorije Srbije, SANU galerija koja se nalazi u prizemlju zgrade. U zgradi se nalaze i knjižara i antikvarnica.
Naziv akademije službeno je uveden zakonom od 1. novembra 1886. godine, ali to ne znači stvarni početak rada akademije kod Srba. Formalno osnivanje Kraljevsko-srpske akademije samo je jedan od prelomnih momenata u razvitku naučnih društava u Srbiji. Akademija je bila naslednik imovine Srpskog učenog društva i nastavljač njegovih zadataka. Akademija je najzad 1892. godine, prilikom spajanja dveju institucija, prihvatila i članove Srpskog učenog društva kao svoje redovne ili počasne članove. Srpsko učeno društvo (1864-1892) bilo je, međutim, samo produžetak za kratko vreme suspendovanog Društva srpske slovesnosti (1841-1864). Otuda se razvoj Srpske akademije nauka i umetnosti ne može pokazati bez učenih društava koja joj prethode i iz kojih je proizišla.
Zgrada Srpske Akademije Nauke i Umetnosti (SANU) izgrađena je u akademskom stilu, sa elementima "Art Nouveau", 1924. godine. Delo je Dragutina Đorđevića i Andre Stevanovića. U zgradi su smešteni SANU biblioteka - jedna od najbogatijih biblioteka u Beogradu, Sanu arhiv - koji sadrži obimne materijale istorije Srbije, SANU galerija koja se nalazi u prizemlju zgrade. U zgradi se nalaze i knjižara i antikvarnica.
Naziv akademije službeno je uveden zakonom od 1. novembra 1886. godine, ali to ne znači stvarni početak rada akademije kod Srba. Formalno osnivanje Kraljevsko-srpske akademije samo je jedan od prelomnih momenata u razvitku naučnih društava u Srbiji. Akademija je bila naslednik imovine Srpskog učenog društva i nastavljač njegovih zadataka. Akademija je najzad 1892. godine, prilikom spajanja dveju institucija, prihvatila i članove Srpskog učenog društva kao svoje redovne ili počasne članove. Srpsko učeno društvo (1864-1892) bilo je, međutim, samo produžetak za kratko vreme suspendovanog Društva srpske slovesnosti (1841-1864). Otuda se razvoj Srpske akademije nauka i umetnosti ne može pokazati bez učenih društava koja joj prethode i iz kojih je proizišla.
