Sahat kula

Sahat kula, iznad kapije koja je po njoj dobila naziv Sahat kapija, nastala je u periodu od 1740. do 1789. godine. Ukupan izgled kule, sa naglašenim elementima baroka, neposredno svedoče o vremenu njenog nastanka. Kula je obnovljena sredinom XIX veka. Sahat kula je jedan od malobrojnih objekata na Beogradskoj tvrđavi koji nije pretrpeo značajnija oštećenja, te i danas čuva sva autentična arhitektonska i stilska obeležja.

Osmougaona barokna kula, vidljiva iz svih delova parka i tvrđave, ima časovnik sa centralnim mehanizmom i tegovima. Visina kule (27,5 m) dovoljna je da časovnik između dva navijanja može raditi oko nedelju dana. Otkucavanje se ne vrši zvonima, što je uobičajen način, već na dva gonga. Časovnik ima dva čekića: manji koji otkucava prvu četvrtinu časa jedanput, drugu dva puta, treću tri puta, četvrtu četiri puta, dok veći čekić odmah potom otkucava onoliko časova koliko ih je u tom trenutku.

Krajem XVII veka, u okviru popravke oštećenog jugoistočnog bedema, venecijanski graditelj u austrijskoj, a potom i u turskoj službi, Andrea Kornaro, izgradio je današnju Sahat kapiju. Sahat kapija ima kazamate za smeštaj straže, oružja i drugog vojnog materijala. U bočnoj prostoriji Sahat kapije nalazi Galerija beogradske tvrđave.