Tašmajdan na kome su se odigrali mnogi istorijski događaji, ujedno je centralni gradski park lepo uređen sa mnogim sadržajima za decu i mlade. Naziv Tašmajdan potiče od Turaka, od reči taš što znači kamen i majdan što znači rudnik. Odatle se odlamao kamen od najstarijih vremena o čemu svedoče sarkofazi za rimske stanovnike varoši, koji su ga nastanjivali pre dve hiljade godina.
Tašmajdanski park je izgrađen 1954. godine. Projekat za park su izradili arhitekte Aleksandar Đorđević i Radomir Stupar, a plan ozelenjavanja je uradio inženjer Vladeta Đorđević. Prostor Tašmajdanskog parka služio je i za izložbe skulptura posle kojih su se mnoge i zadržale u njemu. Tako se i danas u parku nalaze dela kao što su "Penjalica" Mire Sandić, "Tobogan" vajara Save Sandića, "Grozdasta forma" Milije Glišića, "Zlatna šuma" delo Mire Jurišić, "Ležeći akt" delo Angeline Gatalice. Od 1989. godine u parku se nalazi skulptura "Vepar" vajara Nikole Vukosavljevića , "Pobeda" vajara Jovana Nježića, "Asocijativna figura" i "Žena koja sedi", Ivana Sabolića i "Kućište" Ratka Vulanovića. "Don Kihot" vajara Jovana Soldatovića je postavljen početkom devedesetih godina. Spomenik Desanki Maksimović, rad Svetlane Karović-Deranić otkriven je 2007. godine.
Tašmajdanske pećine, koje su nedavno otvorene za posetioce, kriju istoriju Beograda od pre dve hiljade godina do najsavremenijih dana, svedoče o vremenu Drugog svetskog rata kada su korišćene kao skloništa i kasnije kao jedno od prvih modernih podzemnih skloništa u Beogradu. Danas zavređuju pažnju kao spomenik ili svedok jednog prošlog vremena i predstavljaju raskošan prostor ovog grada.
Na Tašmajdanu i oko njega danas se nalaze crkva Sv. Marka (nova, građena 1931-1936), Ruska crkva (1924), Glavna pošta (1934), SRC "Tašmajdan", hoteli "Taš" i "Metropol Palace", kafana "Madera", Radio-televizija Srbije, Seizmološka stanica, dečiji zabavni park.
Tašmajdan na kome su se odigrali mnogi istorijski događaji, ujedno je centralni gradski park lepo uređen sa mnogim sadržajima za decu i mlade. Naziv Tašmajdan potiče od Turaka, od reči taš što znači kamen i majdan što znači rudnik. Odatle se odlamao kamen od najstarijih vremena o čemu svedoče sarkofazi za rimske stanovnike varoši, koji su ga nastanjivali pre dve hiljade godina.
Tašmajdanski park je izgrađen 1954. godine. Projekat za park su izradili arhitekte Aleksandar Đorđević i Radomir Stupar, a plan ozelenjavanja je uradio inženjer Vladeta Đorđević. Prostor Tašmajdanskog parka služio je i za izložbe skulptura posle kojih su se mnoge i zadržale u njemu. Tako se i danas u parku nalaze dela kao što su "Penjalica" Mire Sandić, "Tobogan" vajara Save Sandića, "Grozdasta forma" Milije Glišića, "Zlatna šuma" delo Mire Jurišić, "Ležeći akt" delo Angeline Gatalice. Od 1989. godine u parku se nalazi skulptura "Vepar" vajara Nikole Vukosavljevića , "Pobeda" vajara Jovana Nježića, "Asocijativna figura" i "Žena koja sedi", Ivana Sabolića i "Kućište" Ratka Vulanovića. "Don Kihot" vajara Jovana Soldatovića je postavljen početkom devedesetih godina. Spomenik Desanki Maksimović, rad Svetlane Karović-Deranić otkriven je 2007. godine.
Tašmajdanske pećine, koje su nedavno otvorene za posetioce, kriju istoriju Beograda od pre dve hiljade godina do najsavremenijih dana, svedoče o vremenu Drugog svetskog rata kada su korišćene kao skloništa i kasnije kao jedno od prvih modernih podzemnih skloništa u Beogradu. Danas zavređuju pažnju kao spomenik ili svedok jednog prošlog vremena i predstavljaju raskošan prostor ovog grada.
Na Tašmajdanu i oko njega danas se nalaze crkva Sv. Marka (nova, građena 1931-1936), Ruska crkva (1924), Glavna pošta (1934), SRC "Tašmajdan", hoteli "Taš" i "Metropol Palace", kafana "Madera", Radio-televizija Srbije, Seizmološka stanica, dečiji zabavni park.
